Het Westerhonk heeft een grote verandering ondergaan. Een nieuw stedenbouwkundigplan en omgekeerde integratie hebben het karakter van het gebied getransformeerd naar open en uitnodigend. In een parkachtige omgeving komen vrije sector woningen, buurtfuncties en clientenwoningen naast elkaar voor. Beschut wonen voor SGLVG en dagbesteding zijn op een open plek in een bosrijke omgeving gesitueerd. De opzet van de woningen en omgeving combineren de essentiele behoeften voor de bewoners en begeleiding in een balans tussen beschut en overzichtelijk, rust en ontmoeting, besloten en open.
De specifieke doelgroep heeft OIII architecten ertoe gebracht, het proces aan te grijpen om een ontwerp vanuit samenwerking te laten ‘groeien’, door mee te draaien op woongroepen en intensieve uitwisseling tussen teamleiders, bouwbureau, cliënten en adviseurs. De plattegronden zijn vanuit de wisselende behoeftes van bewoners ontwikkeld. Elke woongroep wordt gekenmerkt door verschillende gradaties van individuele tot gezamenlijk ruimtes. Aaneenschakeling, stapeling en het in elkaar schuiven van deze ruimtes creëert een geheel dat zowel een samenhangend geheel vormt als individueel aanwijsbaar is. De architectuur is hierdoor een letterlijke resultante van de manier waarop bewoners en mederwerkers samenleven en werken.
Uitgangspunt was de individuele kamer. De eigen plek. Elk zit/slaapkamer kreeg een eigen karakter en oriëntatie op daglicht en omgeving, afhankelijk van hoeveel prikkels bewoners verdragen aan de kant van het bos of de levendige plek tussen de bebouwing. De ventilatie en vloerverwarming/koeling, aangesloten op warmte-koudeopslag in de bodem, is collectief. Maar de bewoner kreeg wel controle over zijn klimaat met een te openen raam, een thermostaat en de bediening van de buitenzonwering.
Om de bewoner binnen de gezamenlijkheid zijn plek te laten kiezen werd de gemeenschappelijke woonkamer langs de centrale keuken en teamleiderruimte uiteen getrokken tot een meanderende ruimte met een actieve plek bij de eettafel, een passieve zithoek en lichte en donkere plekken. Op de verdiepingen kreeg elke woongroep de beschikking over 30m2 buitenruimte.
De plek is geopend. De agressie van de bewoners is nu al afgenomen en de zindelijkheid nam toe. De zonering van de indeling biedt bewoners niet alleen keuzes in het moment, maar stimuleert ook ontwikkeling door de jaren heen. De bebouwing betekent evenzeer een revitalisering van het gebied. De omgekeerde integratie blaast de buurt verder nieuw leven in. De bestaande wandelroute waaraan de gebouwen liggen zal intensiever worden gebruikt en een publiek fietspad opent het terrein voor de regio. De aantrekkelijke plek zal meer en meer vergroeien en integreren met de omgeving.
Publicatie NAi jaarboek 2011/12: